Latest Posts

Oh baby, baby.

By 15:31 ,

Ik heb beloofd de draad van het bloggen weer op te nemen. En daar probeer ik mij met deze post aan te houden. Een nieuw schooljaar zorgt naast een boel werk ook wel weer voor meer structuur in mijn leven en dat helpt om mijn voornemen waar te maken.

Ondertussen ben ik 20 weken zwanger en hoewel ik jullie niet ga bestoken met updates over die zwangerschap - daarvoor ben ik op 20 weken misschien te laat - besloot ik er nu wel over te schrijven.

Zwanger zijn, is - oh boy, behoed je voor mijn eerlijkheid - niet zo mijn ding. Natuurlijk wil ik dat onze baby nog even blijft zitten waar ie zit - we willen een flink exemplaar krijgen over 4,5 maand, als dat even kan - maar als dat zonder zwanger zijn kon, zou ik toch daar voor kiezen. Ons klein kung fu-wonder zorgt er namelijk voor dat ik me niet alle dagen de beste versie van mezelf voel.

De ergste misselijkheid lijkt gelukkig gepasseerd, maar dat maakt er nog niet meteen een pretreisje van. Zo heb ik sinds halverwege juni geen zin meer in chocola. Echt waar, ik wist niet dat zoiets überhaupt kon. Onvoorstelbaar. Ik heb alles geprobeerd om die zin te doen terug komen, maar helaas, dat deel van mij - one chocolat a day keeps the doctor away - is gewoon wég. HELP?!

En dan, die zwangerschapskleren... Eind augustus nam ik met een oprechte knuffel afscheid van mijn favoriete jeans. Met de woorden 'tot in maart' heb ik ze zorgvuldig gestreken en opgeborgen. Sinds één september heeft de broek met de band zijn intrede gedaan. Lees als: die éne broek, samen met misschien nog één andere, zal ik tot eind januari elke week aandoen. Nu kan ik ze nog tof vinden, maar binnenkort ben ik ze zonder twijfel beu. Om maar te zwijgen over jurkjes voor preggers; elk jurkje schreeuwt 'midlife crisis' en heeft een streepjes-, bolletjes- of hartjesprint. Is er dan (bijna) niemànd die vindt dat zwangere vrouwen er ook eens goed uit mogen zien? En dat terwijl ik etalages met de regular nieuwe collectie voor de herfst/winter met lede ogen moet passeren.

Kortom: voor mij is dit tot zover geen feest met slingers en ballonnen, good hair-days en bergen ijsjes. En de dag door huppelen met een blaas die elk uur geledigd moet worden, is best lastig...

Maar toch; elke keer ik dat hartje hoor en zie kloppen, de baby voel dansen in mijn buik of er een online aangekocht outfitje voor de mini toekomt met de post, maakt mijn hart een vreugdesprongetje. En bedenk ik mij dat ik 9 maanden zonder chocola wel zal overleven.

Liefs,
Annelies





Nog enkele leuke dingetjes

0 reacties