Afgelopen weekend waren wij in Durbuy. Wij zijn mijn ouders, mijn broers en hun vriendinnetjes en het lief en ik.

Het was er vreselijk koud, maar ook zo mooi. Op zaterdag waagden we ons aan een death ride en boogschieten. En hoewel ik doorgaans nogal onhandig ben in zo'n dingen - zo haat ik ook bowlen; ik raak haast nooit een kegel - schoot ik nu verrassend vaak in de roos. Mocht ik niet zo op mijn papa lijken, zou ik zweren Willem Tells dochter te zijn ;-). Na de middag maakten we een wandeling die bijna even spannend was als de death ride eerder die dag. Spannend, omdat ik niet houd van natte sokken en we dus echt goed moesten uitkijken waar we onze voeten zetten. Het bos lag er slijkerig bij. Gelukkig deden de sauna en het gezellige samenzijn 's avonds de kou al snel vergeten.

Op zondag wandelden we doorheen het oude centrum van het schattige stadje dat Durbuy is.

Verstrooid als ik ben, vergat ik mijn camera thuis... Gelukkig was die van mijn mama er wel bij en kon ik me daar mee uitleven!

Liefs,
Annelies