'W' in Lissabon
We stapten af in de Alfama-wijk en wandelden op aanraden van mijn nichtje zonder kaart weer naar beneden. Zo zouden we plekjes zien die we anders misschien zouden missen. We zijn niet verdwaald en passeerden de schattigste steegjes. De was hangt er tussen de huisjes te drogen naast de vogelkooitjes. Een voltreffer!
Toen was het tijd voor onze eerste lunch in Ti'Camila tegenover het Fado-museum. De sangria is er zà lig en voor onze neus stond een Fado-zanger het beste van zichzelf te geven. We bleven er twee uur op het terrasje plakken, maar besloten dan toch maar onze tocht verder te zetten. Na de middag wandelden we doorheen Baixa en Chiado - de twee centrumwijken - tot in Bairro Alto. Daar was het tijd voor alweer een terrasje. We stapten naar Lost-IN: een afgelegen, maar heel gezellig terras dat een mooi uitzicht biedt over Bairro Alto. Je kan er ook Indisch eten, maar wij dronken er enkel iets.
Eten wilden we die avond namelijk doen bij Officina Do Duque. Chef Rui Rebelo deed ervaring op in sterrenrestaurants en stampte nu zelf een klein restaurant uit de grond dat innovatieve, bijzondere en vooral sterwaardige gerechten serveert voor een zeer schappelijke prijs. Het menu wisselt geregeld en er wordt voornamelijk gewerkt met lokale ingrediënten. Met deze heerlijke maaltijd eindigde onze eerste avond in Lissabon.
Toen we enkele dagen later terug gingen, deden we weer alles te voet, waardoor we de stad helemaal konden ervaren. We wandelden naar de Botanische tuinen. Het is daar heel rustig vertoeven. De meeste toeristen doen niet de moeite tot daar te wandelen, omdat de tuinen eigenlijk niet meer goed onderhouden worden. Wij vonden het net daarom wel leuk! Kalm en (bijna) ongerept groen.
Die avond aten we bij Pharmacia. Dit restaurant grenst aan het museum van de farmacie en serveert al het eten in dat thema. Een cocktail in een spuit, de rekening in een medicijnendoosje of het water in voormalige etherflessen; het kan er allemaal! We bestelden er tapas. Op de terugweg naar het station stopten we voor een ijsje van Davvero; deze artisanale ijszaak heeft smaakjes op de kaart staan zoals parmezaan en olijf. Wij durfden die uitdaging niet aan, maar smulden van hazelnoot- en Oreo-ijs.
Teruggaan, ooit? Ik hoop het! En misschien zijn jullie nu ook in a colourful Lisbon mood. Mocht je gaan, passeer dan ook langs Cascais... Daarover volgt één van de dagen een gelijkaardig verslag.
Enjoy the pics!
0 reacties