Al meteen na het publiceren van mijn blogpostje over onze Save the Date stelde ik vast dat ik nog niet uitgeschreven was. Bij deze nog een deel II, dus. Over de keuzestress die gepaard gaat met het organiseren van een huwelijksfeest ;-).

Toen mijn lief op 6 februari 2016 voor mij door zijn knieën ging, kon ik niet gelukkiger zijn. Hoewel ik als klein meisje nooit echt droomde van een groot feest en een gigantische witte jurk, had ik sinds ik samen ben met het lief wel heel sterk het gevoel dat ik wilde trouwen. Het lijkt me bijvoorbeeld fijn om 'mijn man' te kunnen zeggen, in plaats van 'mijn lief' en op een bepaalde manier schept die 'voor altijd'-belofte ook wel een speciale band.

Niet lang nadat hij de vraag stelde, begonnen we hier en daar al te zoeken naar inspiratie. Ik wist vorig jaar rond deze tijd nog niet helemaal wat ik wilde, maar ik wist wel heel goed wat ik niét wilde. En dat werd al snel een lijviger lijstje dan verwacht: zo waren de typische strapless jurk en een klassiek, strak boeket met witte of rode roosjes al meteen een no go. Voor ons ook geen receptie met eindeloos kussen en handjes schudden - zelfs met Nieuwjaar kussen we het liefst gewoon elkaar ;-). En we wisten al snel dat we geen donker hol als feestzaal wilden. Ook een kerkelijk huwelijk zou helemaal niet bij ons passen. Wij hebben allebei een pakketje normen, waarden en de drang om naar zingeving te zoeken meegekregen van thuis, maar God en Jezus maken daar geen deel van uit. Om die reden willen we die er dan ook niet bij betrekken als we elkaar onze trouw zouden beloven. Maar zouden we dan enkel voor een burgerlijk huwelijk gaan of ook voor een ceremonie? En toen we besloten voor de ceremonie te gaan, moesten we beslissen of we al onze gasten daarvoor zouden uitnodigen of enkel familie? Zouden we die ceremonie dan binnen of buiten houden? En nemen we zilveren of gouden ringen? Welke juweeltjes passen het best bij mijn jurk en zal ik mijn haar loslaten, of toch opsteken? En wie o wie zouden we vragen als huwelijksfotograaf?

En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Met dat hele lijstje aan don'ts en dilemma's maakten we het onszelf wel moeilijk, want de do's waar wij naar op zoek zijn, zijn niet altijd makkelijk te vinden óf ze zijn heel erg duur. En dat past niet ons budget (ergens verderop wordt er ook nog gerenoveerd, weet je wel...).

Mijn eerste heil in deze zoektocht naar de vormgeving van onze dag vond ik bij Pinterest. Ik heb mijn verborgen 'Yes, we do'-bord al veel langer dan we effectief verloofd zijn (duh...). Ik vind het een zaligheid om er leuke dingen te zien, te pinnen en door te klikken naar desbetreffende websites. Maar Pinterest is ook gevaarlijk; de foto's die je er tegenkomt, zijn vaak het resultaat van een gestylede shoot en ik kan me ook wel voorstellen dat bijna alle brides-to-be exact dezelfde foto's aan het pinnen zijn. De zoektermen bohemian wedding en bohemian bride leveren alleszins heel veel resultaten op... En ik wil misschien toch dat het bij ons net ietsje minder eenheidsworst wordt.

Ook Etsy is een ware bron van inspiratie; een hele hoop creatievelingen verkopen er (handgemaakte) spulletjes die je huwelijk mee kunnen maken tot wat je wil. Buiten de virtuele wereld om bezocht ik afgelopen najaar de moderne trouwbeurs 'I do I do' in Antwerpen. Ik moet bekennen dat ik daar meer van verwacht had  - vooral de kleine hoeveelheid kraampjes viel wat tegen - maar wàt er stond was wel allemaal prima verzorgd.

Op Facebook en Instagram volg ik ook de Nederlandse variant van 'I do I do', genaamd 'Engaged'. Hun huwelijksbeurs gaat nu al een aantal seizoenen mee en nu brachten ze begin deze maand ook een boek uit.  Dat boek, 'Het Nieuwe Trouwen', stelt de juiste vragen, waardoor je al zoekend naar de antwoorden te weten komt hoe je nu net wil dat je huwelijksdag eruit zal zien.

En tot slot is het laatste leuke hebbedingetje waar ik op botste in deze categorie het pakketje Milestone 'Getting Married'-kaarten*. Je kent die kaarten misschien al wel omdat elke kersverse mama babylief fotografeert naast zo'n kaart, maar nu zijn die kaarten er dus ook voor de brides-to-be. Je kan op elke kaart onderaan schrijven wanneer welke activiteit plaatsvond -er selfies mee nemen à volonté -  en later heb je daardoor een fijn aandenken.

Acht alinea's later ben ik wel uitgebabbeld over de huwelijksvoorberedingen, voor nu dan toch. Met Valentijn vandaag kon ik het gewoon niet laten. Oeps...
 
Liefs,
Annelies

*Sommige producten in deze blogpost zijn gesponsord, maar dat doet niets af aan mijn mening.