Hoe gaat de zegswijze ook alweer? Iets van "beste vriendinnetjes die heb je niet voor even, die zijn er je hele leven". Precies.

Die zegswijze is wat mij betreft hélemaal van toepassing op Nathalie. Al jàren in mijn leven, in mijn buurt, en dagelijks in mijn sms-inbox op mijn gsm. Zo gaat dat tussen ons. We moeten elke dag wel iets kwijt bij elkaar. Dat kan gaan over onze kleur onderbroek - en vandaag nog over welke sokken we in welke schoenen dragen - maar evengoed over de liefjes, de ouders, dromen en verzuchtingen, het werk, de toekomstplannen. Een heleboel.

Nathalie is nu al bijna 2,5 jaar samen met Kristof. En hoewel ik Nathalie voornamelijk zie zonder haar wederhelft viel het mij gisteren weer op hoe grappig die twee samen zijn. Waar zij vraagt of het romantischer kan, reageert hij spontaan met "misschien moeten we een ridder-event bezoeken, dan kan ik je Milady noemen?". Ik heb hard gelachen en zij hebben schoon geposeerd. Geluk vastleggen op beeld is geen opgave, maar eerder een cadeau, met een grote strik eromheen.